امام صادق علیه السلام درباره چگونگی ایجاد شک و تردید در مردم فرمود:
هنگامی که مردم از آسمان این ندا را می شنوند که می‌گوید:« بدانید که حق با علی بن ابیطالب و شیعیان اوست،» همه‌ی مردم زمین ایمان می‌آورند.

فردای آن روز، ابلیس در هوا بالا می‌رود و ندا می‌دهد:« بدانید حق با فلان شخص از بنی امیه و پیروانش است، زیرا او مظلوم کشته شد. پس به خونخواهی او برخیزید.»
اما خداوند، مؤمنان را به وسیله قول ثابت، بر حق استوار می‌کند؛ و آن قول ثابت، همان ندای نخست است. در آن روز کسانی که دل بیمار دارند، به شک می‌افتند ــ و مقصود از دل بیمار، به خدا سوگند، دشمنی با ماست. آن موقع خیلی از مردم از ما بیزاری می‌جویند و به ما ناسزا می‌گویند. بعد می‌گویند:« منادی اول، یکی از جادو‌های این اهل بیت است!»

آن گاه امام صادق علیه السلام این آیه را تلاوت فرمود:« و ان یروا آیه یعرضوا و یقولوا سحر مستمر» ــ قمر، 54 ــ (و هرگاه معجزه‌ای ببینند، رو بگردانند و بگویند این سحری دائمی است.)

منابع:
بحار الانوار 52 / 292 حدیث 40